نانوتکنولوژی

کشت سلولابزاری بسیار کاربردی در بررسی سوالات پایه علمی و تحقیقاتی ترجمه است. مزیت استفاده از رده های سلولی در تحقیقات علمی، همگن بودن و تکرارپذیری مرتبط با آن در داده های تولید شده است. این فصل اصول راه اندازی یک آزمایشگاه کشت سلولی و دستورالعمل هایی را معرفی می کند که ایمنی پرسنل آزمایشگاه و همچنین سلول های کشت شده را تضمین می کند. همچنین به آلاینده‌های میکروبیولوژیکی بالقوه و نحوه اجتناب از آنها و همچنین شناسایی زودهنگام آنها می‌پردازد. از آنجایی که انتخاب یک رده سلولی خاص و شرایط کشت سلولی خاص به بازخوانی روش مورد نظر بستگی دارد، این فصل یک مرور کلی از اجزای کشت سلولی رایج پستانداران و خواصی که به یک ریزمحیط کشت سلولی مناسب کمک می‌کند، ارائه می‌کند. در نتیجه، این فصل چندین تکنیک را بیان می‌کند که برای تکثیر سلولی حیاتی هستند و می‌توانند به راحتی با تعداد زیادی از انواع سلول‌ها و روش‌های آزمایشی سازگار شوند.

واژه‌های کلیدی: کشت سلولی، آسپسیس، سلول اولیه، آلودگی، محیط، مکمل‌ها، انکوباتور، سطح ایمنی زیستی، گروه خطر، نگهداری
قابل اعتماد و متخصص:
معرفی
کشت سلولبه روش های آزمایشگاهی اطلاق می شود که امکان رشد سلول های یوکاریوتی یا پروکاریوتی را در شرایط فیزیولوژیکی فراهم می کند. منشا آن را می توان در اوایل قرن بیستم یافت، زمانی که برای مطالعه رشد و بلوغ بافت، زیست شناسی ویروس و توسعه واکسن، نقش ژن ها در بیماری و سلامتی، و استفاده از رده های سلولی هیبریدی در مقیاس بزرگ برای تولید داروهای زیستی معرفی شد. کاربردهای تجربی سلول‌های کشت‌شده به اندازه انواع سلول‌های قابل رشد در شرایط آزمایشگاهی متنوع است. با این حال، در یک زمینه بالینی، کشت سلولی معمولاً با ایجاد سیستم‌های مدلی مرتبط است که زیست‌شناسی سلولی پایه را مطالعه می‌کنند، مکانیسم‌های بیماری را تکرار می‌کنند، یا سمیت ترکیبات دارویی جدید را بررسی می‌کنند. یکی از مزایای استفاده از کشت سلولبرای این کاربردها امکان دستکاری ژن ها و مسیرهای مولکولی است. علاوه بر این، همگنی جمعیت‌های سلولی کلونال یا انواع سلول‌های خاص و سیستم‌های کشت به‌خوبی تعریف شده، متغیرهای ژنتیکی یا محیطی مداخله‌گر را حذف می‌کند و بنابراین امکان تولید داده‌هایی با قابلیت تکرارپذیری و سازگاری بالا را فراهم می‌کند که نمی‌توان آن را هنگام مطالعه کل سیستم‌های اندام تضمین کرد.

قابل اعتماد و متخصص:
آزمایشگاه کشت سلول
ایمنی آزمایشگاهی کشت سلولی
کاربرد هیجان انگیز تکنیک های کشت سلولی در تحقیقات زیست پزشکی مستلزم مدیریت خطرات بالقوه مرتبط با عوامل عفونی موجود در سلول های کشت شده (مانند HBV یا HIV)، اما همچنین کنترل معرف هایی است که می توانند ماهیت سمی، خورنده یا جهش زا داشته باشند. این خطرات بالقوه می توانند در صورت وارد شدن به بدن (به عنوان مثال از طریق تماس پوست و غشاهای مخاطی با مواد جامد، مایعات یا ذرات معلق در هوا) سلامت کارکنان آزمایشگاه را به خطر بیندازند و در صورت استفاده نادرست محیط را تهدید کنند.

قبل از شروع هر کار کشت سلول، کاهش یا حذف قرار گرفتن در معرض عوامل بالقوه خطرناک باید اطمینان حاصل شود تا عفونت، بیماری زایی، واکنش های آلرژیک و تماس با سموم آزاد شده به حداقل برسد. این را می توان با آموزش دقیق پرسنل آزمایشگاه و اجرای روش های استاندارد کشت سلولی (جدول 9.1) به دست آورد، که باید به طور منظم توسط اعضای آزمایشگاه و کمیته ایمنی مؤسسه بررسی و بازنگری شود. علاوه بر این، هنگام کار با سلول‌های اولیه که مستقیماً از بافت انسانی جدا شده‌اند، غربالگری اهداکنندگانی که سلول‌ها از آن‌ها مشتق شده‌اند برای پاتوژن‌های بیماری‌زا مهم است. ایمن سازی های به روز در برابر بیماری های عفونی مانند هپاتیت B نیز برای کارکنان آزمایشگاهی که با سلول های اولیه کار می کنند بسیار توصیه می شود.

هنگامی که مخروط تیلور تشکیل شد، جت مایع باردار به سمت کلکتور خارج می شود. کلکتورها می توانند صفحات تخت ثابت، درام های چرخان، سنبه ها و دیسک ها باشند، اما محدود به آن ها نیستند. بسته به ویسکوزیته محلول، الیاف جامد با تبخیر حلال از حرکت شلاقی که در طول زمان پرواز از مخروط تیلور به جمع کننده رخ می دهد، تشکیل می شود. نتیجه یک حصیر الیافی غیر بافته است که روی کلکتور رسوب می کند.

مقدمه ای بر فرآیند الکتروریسی
الکتروریسییک تکنیک تولیدی است که شامل فرآیند الکترواستاتیکی است که برای ایجاد الیاف الکتروریسی استفاده می شود. قطر این الیاف معمولاً بین ده‌ها نانومتر تا چند میکرومتر است. یکی از مزایای اصلی تکنیک الکتروریسی، تطبیق پذیری آن در پردازش برای ایجاد الیاف با آرایش های متعدد و ساختارهای مورفولوژیکی است. محبوبیت تکنیک الکتروریسی باعث شده است تا فناوری‌های متعددی مانند مهندسی بافت، پزشکی احیاکننده و محصور کردن مولکول‌های فعال زیستی در دهه گذشته ظهور و تکامل پیدا کنند.

این روزها تکنیک الکتروریسیفقط برای تحقیقات دانشگاهی نیست، بلکه یکی از کاربردهای تجاری واقعی است. در حال حاضر، صنایع متعدد در سراسر جهان از این تکنیک در توسعه نوآوری های محصول جدید استفاده کرده اند. برخی از کاربردهایی که الکتروریسی در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد مهندسی بافت (NanoAlignedTM، NanoECMTM، NanoCareTM، NanoMeshTM، Absorv®، TegadermTM)، دارورسانی (Rivelin® Patch)، کپسوله کردن مواد غذایی، مواد عایق، تبدیل و ذخیره انرژی، هوا و آب است. فیلتراسیون، از جمله.

نانوالیاف الکتروریسی: بدون سوزن در مقایسه با پایه سوزنی
دو روش برای ساخت نانوالیاف از طریق تکنیک الکتروریسی وجود دارد: بدون سوزن و بدون سوزن. قبل از انتخاب روش مهم است که مزایا و معایب هر دو را در نظر بگیرید.

در الکتروریسی بدون سوزن، محلول پلیمری شروع به یک ظرف باز منتقل می شود که در آن الیاف از یک سکوی ثابت یا دوار تولید می شوند. تولید انبوه مواد یکی از مزایای فرآیند الکتروریسی بدون سوزن است اما معایب زیادی نیز دارد. مورفولوژی و کیفیت الیاف دقیقاً کنترل نمی شود، مواد خام قابل استفاده محدود است، که به نوبه خود تولید الیاف همه کاره را محدود می کند و پارامترهای فرآیند مانند سرعت جریان را نمی توان کنترل کرد.

در الکتروریسیمبتنی بر سوزن، محلول پلیمری شروع به طور معمول در یک مخزن بسته هوا قرار می گیرد، این امر تبخیر حلال را به حداقل می رساند و از آن جلوگیری می کند. این تفاوت مهم باعث می شود تا طیف گسترده ای از مواد، از جمله حلال های فرار بالا، به راحتی پردازش شوند. مزایای بسیاری از الکتروریسی مبتنی بر سوزن وجود دارد، از جمله انعطاف پذیری برای پردازش ساختارهای مختلف مانند الیاف هسته-پوسته و چند محوری. این تمایز به ترکیبات دارویی فعال (API) اجازه می دهد تا در یک فیبر گنجانده شوند. مزایای اضافی الکتروریسی مبتنی بر سوزن، سرعت جریان، تعداد جت ها و به حداقل رساندن ضایعات محلول است. این مزایای الکتروریسی مبتنی بر سوزن، محبوبیت این تکنیک را افزایش داده است، و در نتیجه تعداد زیادی کار منتشر شده در مورد الیاف الکتروریسیشده است که تنوع گسترده ای از دستور العمل های محلول را ارائه می دهد.